Boğazlıyan ilçesinde yaşayan 65 yaşındaki Muharrem Akcan, 40 yıl önce çırak olarak başladığı mesleğin ilçedeki son temsilcisi. Akcan, ustasından öğrendiği marangozluk mesleği sayesinde oklava, ekmek tahtası, koyun haftları, kuş yuvaları gibi pek çok araç ve gereci 50 metrekarelik ahşap doğrama atölyesinde yaparak teknolojiye direnmeye çalışıyor. Marangozluk mesleğine olan ilgisizlikten yakınan ve çırak bulamamaktan şikayet eden Akcan, nostaljik araç ve gereçleri üretmeye devam ediyor.
Mutfaklarda kullanılan ahşap ürünlerden ekmek tahtası, kepçe, oklava, tokaç, pencere, kapı ürünleri başta olmak üzere her türlü ağaç işleri yaptığını söyleyen Akcan, “Ahşap mutfak eşyaları, hediyelik eşyalar yapıp satıyorum. Köylerden, değişik ilçelerden talepler geliyor. Yaptıklarım sayesinde kimseye bağlı kalmadan kendi ayaklarımın üzerinde durmaya çalışıyorum” dedi.
Muharrem Akcan, marangozluk mesleğinin unutulmaya yüz tutan meslekler arasında olduğunu söyleyerek, “2015 yılından itibaren PVC kullanımının artmasıyla birlikte ahşap ürünlere olan ilgi azaldı. Bizler çağa ayak uyduramadık. Bu sektörde yetiştirecek çırak bulamadık. Biz de geriye dönüş yaptık. Büyüklerimizin geçmişte kullanmış olduğu oklava, evraç, sini, sofra tahtaları, koyun haftları, kapı, pencere, kuş yuvaları gibi ürünler yapıyorum. Bir nevi geleneksel el sanatlarını yaşatıyoruz. Bu sanatla ilgilenen yok. Üzülerek ifade etmeliyim ki bu mesleğin son temsilcileri bizleriz. Şu anda son aşamalarını yaşıyor. En fazla ilgiyi ekmek tahtası, sofra tahtası görüyor. Şu anda hayat pahalı olduğu için vatandaşlarımız kendi ekmeğini kendisi yapıyor. Eskiye dönüş oldu diyebilirim” şeklinde konuştu.
